Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2009

Στο Ζυγό...

.
...για να δούμε το "Κακό συναπάντημα" δηλαδή την εμφάνιση επί σκηνής των Μαχαιρίτσα, Μακεδόνα, Κούτρα, Σταρόβα, Μηλιώκα.


Ένα συμπαθητικό πρόγραμμα με καλές φωνές και τραγούδια. Αυτό που λείπει είναι κυρίως το παρεϊστικο στοιχείο του περσινού σχήματος (τότε: Παπακωνσταντίνου, Μαχαιρίτσας, Μπουλάς, Ζουγανέλης, Σταρόβας) που, συγκριτικά, ήταν μακράν ανώτερο.
Ο Σταρόβας το παλεύει το θέμα αστειευόμενος και αυτοσαρκαζόμενος αλλά έχοντας ήδη δει παρουσίαση του σχήματος σε τηλεοπτική εκπομπή της ΝΕΤ... ακούσαμε τα ίδια κείμενα. Ευτυχώς μετράει τόσο σαν κιθαρίστας που τον... συγχωρούμε.


Ξεχωριστή η στιγμή που ο Γ. Κούτρας ερμηνεύει τη Γυναίκα από τον Σταυρό του Νότου, ενώ για άλλη μια φορά σωστός και πηγαίος ο άνθρωπος-ορχήστρα Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος.
Κατά τα άλλα δεν αισθάνθηκα "απογείωση" του προγράμματος ακόμα και όταν όλοι ήταν επί σκηνής. Βέβαια, το κοινό ανταποκρίνεται πολύ θετικά (αναμενόμενο) στις εμφανίσεις των Μακεδόνα και Μαχαιρίτσα οι οποίοι πατώντας σε σίγουρα βήματα ερμηνεύουν τα σουξέ τους (άλλωστε από όλο το σχήμα, μόνο ο Μαχαιρίτσας έχει σχετικά πρόσφατη κυκλοφορία δίσκου). Σημειώνω, δε, ότι τηρείται ευλαβικά η σειρά εμφάνισης των "ονομάτων" (κάτι σαν μπουζουκλερί, δηλαδή) με τις ομαδικές εμφανίσεις να είναι πολύ περιορισμένες (σε αντίθεση με πέρυσι, θα το ξαναπώ) ενώ επίσης ακριβοθώρητα ήταν τα ντουέτα, οι τριφωνίες κ.λπ.
Συμπέρασμα: Καλές οι μονάδες αλλά... κάτι λείπει για να δέσει το γλυκό.

Κατά τα άλλα δεν θα σταματήσω να γκρινιάζω για το στριμωξίδι καθώς και για την ύπαρξη τραπεζιών με σχεδόν μηδενική θέα ή αγκαλιά με κάποιο ηχείο. Τουλάχιστον 4 παρέες αποχώρησαν πριν αρχίσει το πρόγραμμα λόγω αυτής της κατάστασης.
.

2 σχόλια:

Giorgos Varvakis είπε...

Καλησπέρα μ(elie)!
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Σε σχήματα σαν κι αυτό, με εξαιρετικές μονάδες ομολογουμένως, ξέρεις από την αρχή τι θα δεις. Ο καθένας τα δικά του, άντε και κανένα των άλλων και τελειώνουμε με το ομαδικό "way to exit"! Δεν υπάρχει δημιουργία, δε γεννιέται κάτι καινούριο. Να μαζευτούμε να τα πούμε, να τα πάρουμε και του χρόνου (το καλοκαίρι μάλλον)να είμαστε καλά, στα στάδια και τις πλατείες ανά τη χώρα! Ο Κούτρας είναι ξεχωριστή περίπτωση και μορφή. Όπου βγαίνει να τραγουδήσει καταθέτει την ψυχή του.
Συγνώμη για την κατάχρηση χώρου και φιλοξενίας :)

elie είπε...

"Ομαδικό way to exit". Τα είπες όλα!