Για να δει τη θάλασσα

.
Με έντονα τα αυτοβιογραφικά στοιχεία (η συγγραφέας είχε μια περιπέτεια με την υγεία της, ανάλογη με της ηρωϊδας) δημιουργείται ένα σφιχτό μυθιστόρημα. Η Ευγενία Φακίνου ξετυλίγει όμορφα την καθημερινότητα της πρωταγωνίστριας χωρίς όνομα, εμπλέκοντας ήρωες και ηρωίδες προηγούμενων βιβλίων της, σε μια ιστορία γεμάτη αρώματα και συναίσθημα. Για μια ακόμη φορά με εντυπωσίασε ο τρόπος που εμπλέκει το μεταφυσικό στοιχείο χωρίς απαραίτητα να του δίνει θρησκευτική χροιά.
Ένα βιβλίο, σαφώς λιγότερο σύνθετο από τα προηγούμενα αλλά παρ' όλα αυτά πολυεπίπεδο, που συστήνω ανεπιφύλακτα.

Στο απόσπασμα που ακολουθεί βλέπουμε και τη... χρηστικότητα του βιβλίου από μαγειρικής άποψης ;)

Ο Ρούλα έπιανε ένα ένα σακουλάκι, το άνοιγε, το μύριζε και ζητούσε να μάθει τ' όνομα και τη χρήση του. Έτσι έμαθε ότι η ζαφορά κιτρινίζει και αρωματίζει πιλάφια και κοτόπουλα, ότι το θρούμπι εξορίστηκε από τις καλογερίστικες κουζίνες γιατί προκαλούσε ερωτική μανία, ότι ο κόλιαντρος δίνει γεύση και άρωμα στο χοιρινό, ο μαραθόσπορος κάνει πικάντικα τα κρέατα, το μοσχοσίτι αρωματίζει το ζυμάρι και τις ψαρόσουπες, και το αστεροειδές χρησιμοποιείται όπως το γλυκάνισο.

Στο βιβλίο αυτό έχει αναφερθεί και η anagnostria στο πολύ ενδιαφέρον blog της.

.

Γραμματείς και Φαρισαίοι...

.
Φυλάτε τα ψεύτικα δέντρα...


...και κόβετε (και ουχί ξεριζώνετε κύριε Κακλαμάνη) τα αληθινά

"Φτιασιδωμένη η ψευτιά
γυρνά στους δρόμους και γελά
μπουτίκ, βολάν και ξιπασιά
Προπό, λαχεία, διαφθορά
Κι άλλοι με ιδρώτα το ψωμί
κι άλλοι πουλάν μισοτιμής
πατρίδα λευτεριά τιμή
αρκεί να πιάσουν την καλή
να γίνουν υπουργοί"

Αντίο, Πάνο Τζαβέλα

.

Στο Ζυγό...

.
...για να δούμε το "Κακό συναπάντημα" δηλαδή την εμφάνιση επί σκηνής των Μαχαιρίτσα, Μακεδόνα, Κούτρα, Σταρόβα, Μηλιώκα.


Ένα συμπαθητικό πρόγραμμα με καλές φωνές και τραγούδια. Αυτό που λείπει είναι κυρίως το παρεϊστικο στοιχείο του περσινού σχήματος (τότε: Παπακωνσταντίνου, Μαχαιρίτσας, Μπουλάς, Ζουγανέλης, Σταρόβας) που, συγκριτικά, ήταν μακράν ανώτερο.
Ο Σταρόβας το παλεύει το θέμα αστειευόμενος και αυτοσαρκαζόμενος αλλά έχοντας ήδη δει παρουσίαση του σχήματος σε τηλεοπτική εκπομπή της ΝΕΤ... ακούσαμε τα ίδια κείμενα. Ευτυχώς μετράει τόσο σαν κιθαρίστας που τον... συγχωρούμε.


Ξεχωριστή η στιγμή που ο Γ. Κούτρας ερμηνεύει τη Γυναίκα από τον Σταυρό του Νότου, ενώ για άλλη μια φορά σωστός και πηγαίος ο άνθρωπος-ορχήστρα Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος.
Κατά τα άλλα δεν αισθάνθηκα "απογείωση" του προγράμματος ακόμα και όταν όλοι ήταν επί σκηνής. Βέβαια, το κοινό ανταποκρίνεται πολύ θετικά (αναμενόμενο) στις εμφανίσεις των Μακεδόνα και Μαχαιρίτσα οι οποίοι πατώντας σε σίγουρα βήματα ερμηνεύουν τα σουξέ τους (άλλωστε από όλο το σχήμα, μόνο ο Μαχαιρίτσας έχει σχετικά πρόσφατη κυκλοφορία δίσκου). Σημειώνω, δε, ότι τηρείται ευλαβικά η σειρά εμφάνισης των "ονομάτων" (κάτι σαν μπουζουκλερί, δηλαδή) με τις ομαδικές εμφανίσεις να είναι πολύ περιορισμένες (σε αντίθεση με πέρυσι, θα το ξαναπώ) ενώ επίσης ακριβοθώρητα ήταν τα ντουέτα, οι τριφωνίες κ.λπ.
Συμπέρασμα: Καλές οι μονάδες αλλά... κάτι λείπει για να δέσει το γλυκό.

Κατά τα άλλα δεν θα σταματήσω να γκρινιάζω για το στριμωξίδι καθώς και για την ύπαρξη τραπεζιών με σχεδόν μηδενική θέα ή αγκαλιά με κάποιο ηχείο. Τουλάχιστον 4 παρέες αποχώρησαν πριν αρχίσει το πρόγραμμα λόγω αυτής της κατάστασης.
.

Στη Ζήρεια

.

τοπίο στην ομίχλη

τοπίο στον ήλιο

επίδοξες αναρριχήτριες (παντός καιρού)

Κ α λ ή Χ ρ ο ν ι ά !

.
.