.
Είναι μέρες που αισθάνομαι ότι τρέχω συνεχώς αλλά στον βραδινό απολογισμό αισθάνομαι ότι στο πηλίκον υπάρχει ένα τεράστιο μηδενικό (καλά, τι έκανα όλη μέρα;) και είναι άλλες μέρες που... πώς να το πω; Ο χρόνος μοιάζει να ξεχειλώνει. Έτσι και το Σ/Κ που μας πέρασε: Μπάνιο στην θάλασσα, έξοδοι με φίλους σε ταβερνάκια, εστιατόρια, καφέ. Παιχνίδια με τα πιτσιρίκια, κουβέντα με τους μεγάλους (καμιά φορά και ανάποδα).
Μέσα σ' όλα αυτά διάβασα και δυο βιβλία. Ολοκλήρωσα τον Κλειστό Κύκλο του Τζόναθαν Κόου που είχα αρχίσει τρεις μέρες πριν και κατέβασα μονορούφι το Replay-Ζωή σε επανάληψη του Κεν Γκρίμγουντ...
Ο Κλειστός Κύκλος, πολύ καλή πρόταση. Ο Τζόναθαν Κόου πιάνει τους έφηβους ήρωες της Λέσχης των τιποτένιων (εξαιρετικό βιβλίο) και τη ζωή τους 20 χρόνια μετά, γράφοντας ένα μεστό μυθιστόρημα με σαφείς πολιτικές αναφορές στη Βρετανία της τελευταίας δεκαετίας περίπου. Μάλιστα, και πολιτικά γεγονότα ενσωματώνονται στην πλοκή αλλά και πρόσωπα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η πένα του συγγραφέα για άλλη μια φορά δίνει ένα βιβλίο με παλμό, αξίζει όμως κανείς να μην παρασυρθεί σε μια γρήγορη, επιφανειακή ίσως ανάγνωση ώστε να απολαύσει την με μαεστρία σκιαγράφηση των χαρακτήρων των πρωταγωνιστών.
Το Replay, Ζωή σε επανάληψη απέφερε στο συγγραφέα του το Βραβείο Φανταστικού μυθιστορήματος για το 1988. Ο ήρωας πεθαίνει αιφνιδίως από την πρώτη σελίδα. Επανέρχεται όμως για να ξαναζήσει 8 φορές, έχοντας την εμπειρία της πρώτης ζωής του. Θα επιλέξει την ίδια ζωή για τον εαυτό του; Θα προσπαθήσει να αλλάξει ή -έστω- να επηρεάσει την Ιστορία; Ευκολοδιάβαστο βιβλίο, με γοργό, κινηματογραφικό ρυθμό, που θέτει με τον δικό του τρόπο γνωστά φιλοσοφικά-υπαρξιακά ερωτήματα στον αναγνώστη ακόμη κι αν δεν έχει 7-8 ζωές μπροστά του.
Στα καλοκαιρινά μου αναγνώσματα φέτος, φαίνεται να είμαι τυχερή. Και το βιβλίο που έχω αυτές τις μέρες στα χέρια μου είναι αξιόλογο.
.
Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008
Ένα μακρύ σαββατοκύριακο και δυο προτάσεις
Αναρτήθηκε από elie στις 10:34 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Παω ντουγρού να τα αγοράσω!
Σου το έχω ξαναπεί άλλωστε εμπιστεύομαι το γούστο σου στην λογοτεχνία!
Αγγελικήήήή...
Σε πρόλαβα; Πριν τον Κλειστό κύκλο πρέπει να διαβάσεις τη Λέσχη των τιποτένιων για να "γνωρίσεις" τους ήρωες. Έχει βέβαια μια περίληψή του στον Κλειστό κύκλο αλλά είναι μόνο για να υπενθυμίσει σε κάποιον που το έχει διαβάσει.
Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη, είναι αμοιβαία, οπότε περιμένω και δικές σου προτάσεις ;) τώρα που φτιάχνω λίστα...
Όχι μονο με πρόλαβες αλλά προλαβες και την σκέψη μου!Αυτο είχα σκοπό να κάνω!
Φετος το καλοκαίρι πάντως σκέφτομαι να πατήσω σχεδόν στα σίγουρα, να εξαντλησω όσο μπορώ την βιβλιογραφία του Roth και τηs Μorisson.
Ο Κόου είναι φανταστικός, αλλά ακόμα καλύτερα είναι να συνδυαστεί με την "Λέσχη των Τιποτένιων", που είναι με τους ίδιους ήρωες 20 χρόνια πριν. Οι χαρακτήρες του είναι ολοζώντανοι και στη δεκαετία του '70 λιγότερο κυνικοί.
Το δεύτερο δεν το έχω διαβάσει, θα κοιτάξω να το προσθέσω στη λίστα μου. :^)
Elie dearest,
Το γεγονός ότι στο τέλος της ημέρας το υπόλοιπο είναι μηδενικό και όχι αρνητικό, είναι θαυμάσιο νέο;-)
Σχετικά με τις προτάσεις σας, για το πρώτο επαυξάνω, το δευτερο δεν το γνωρίζω και μπαίνει στη λίστα.
Νομίζω αγγελική λ. ότι δεν θα κακοπέσεις με τις επιλογές σου (τις οποίες επικροτώ). Το επόμενο που θα διαβάσω είναι το Τζαζ της Μόρισον, με περιμένει ήδη ;)
mpampakis Αυτό λέγαμε και με την αγγελική λ. πιο πάνω, αυτά τα δύο βιβλία του Κόου συνδέονται άρρηκτα. Εγώ τώρα είμαι στο Σαν την βροχή πριν πέσει.
witch Ωχ, τι λες, να έχω ανοίξει περισσότερες δουλειές απ' όσες έχω κλείσει; Το μηδέν φαίνεται μια χαρά σε αυτή την περίπτωση.
Καλή ανάγνωση!
Δημοσίευση σχολίου