Στην Πάρνηθα... the easy way

.
Εκμεταλλευτήκαμε τη λιακάδα της Κυριακής για μια βολτίτσα με το τελεφερίκ της Πάρνηθας. Όσοι θυμόμαστε τα παλιά κόκκινα βαγόνια τον ορθίων που έσκουζαν μόλις συναντούσαν κάθε πυλώνα και πολλές φορές έμεναν στη μέση της διαδρομής προκαλώντας σύγκρυο στους επιβάτες (αν είχε και αέρα, άστα να πάνε)... τα ξεχνάμε.

Ανακαινισμένος ο σταθμός επιβίβασης, και όλο το σύστημα, από μηχανισμό μέχρι βαγόνια...

Θαυμάζουμε τη θέα από ψηλά...

Και, βέβαια, περιμένουμε την Άνοιξη για να πάρουμε τα μονοπάτια του Εθνικού Δρυμού,

ό,τι απέμεινε δηλαδή από την καταστροφική φωτιά του Ιουνίου...

.

16 σχόλια:

witchofdaffodils είπε...: πήγα να χαμογελάσω αλλά η τελευταία φωτό με τσάκισε..

Ωραια βόλτα πάντως!; 9 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:24 μ.μ.
elie είπε...: έχεις δίκιο witch, έτσι νιώσαμε κι εμείς. Από τη μια το πράσινο από την άλλη... Η αντίθεση είναι φοβερή και η καταστροφή ανυπολόγιστη.; 9 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:29 μ.μ.
Margo είπε...: Αυτή η τελευταία φωτογραφία... όταν μάλιστα συμβαίνει να καίγεται το δάσος που κάποτε περπάτησες, είναι σαν να χάνεις έναν δικό σου, ή πιο σωστά πολλούς!; 9 Φεβρουαρίου 2009 στις 11:32 μ.μ.
νατασσΆκι είπε...: εμείς είμαστε κοντά, την κάνουμε πολύ συχνά τη βόλτα...

και πονάει, πολύ.

Θα έρθει η Άνοιξη, δεν αργεί, όπως φαίνεται!
:); 10 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:24 π.μ.
elie είπε...: Κόβεται η ανάσα Margo...

Είσαι ανοιξιάτικος τύπος κι εσύ νατασσάκι ;); 10 Φεβρουαρίου 2009 στις 8:32 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και αυτή την όμορφη εικονική βολτούλα; 10 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:24 μ.μ.
Olga είπε...: Δεν είναι που βλέπω όλη την φρίκη μπρός στα μάτια μου, μαύρο στα μάτια και την ψυχή, είναι και αυτή η...υψοφοβία μου...Λυπάμαι, χάνω ευκαιρίες για βόλτες!!...; 10 Φεβρουαρίου 2009 στις 7:56 μ.μ.
kiki είπε...: Ούτε που ήξερα ότι έχει τελεφερίκ!; 11 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:12 π.μ.
Juanita La Quejica είπε...: Αααα (για το καινούργιο τελεφερίκ)!
Ωωωω (για την βλακεία μας... την αυτοκαταστροφική μανία μας...)!; 11 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:19 μ.μ.
Natassa είπε...: αν έλειπε και η τελευταία ....; 11 Φεβρουαρίου 2009 στις 4:42 μ.μ.
ΕΛΕΝΑ είπε...: Tόσο χάλια μετά τις φωτιές, ε??
Κρίμα, πραγματικά κρίμα!!; 11 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:21 μ.μ.
Δημιουργία είπε...: Ομορφη βολτα αλλα η τελευταια φωτογραφια σου κοβει τη χαρα.; 11 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:51 μ.μ.
elie είπε...: evlahos
Και από δω τις ευχές μου.

Olga
lol. Αυτή η ανάρτηση δεν σου πάει, λοιπόν. Θα σου βάλω θάλασσα, σύντομα. Καλώς ήρθες.

Είδες,kiki;

Σωστά Juanita.; 12 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:49 π.μ.
elie είπε...: Ας έλειπε από την πραγματικότητα Natassa μου...

Και χειρότερα Έλενα, και χειρότερα. Ένα μικρό κομμάτι δείχνω, η μια πλαγιά είναι όλη έτσι αλλά δεν φαίνεται από την κορυφή. Ένα δράμα, ανυπολόγιστη καταστροφή για το δάσος και το οικοσύστημα.

Έτσι νιώσαμε κι εμείς όταν το είδαμε, Δημιουργία. Μας κόπηκε η χαρά, μη σου πω τα πόδια. Αν δεν την έβαζα τη φωτό θα ωραιοποιούσα καταστάσεις.
Υπάρχουν και άλλα εξοργιστικά εκεί στην πλαγιά: τα σπίτια του "τάδε" και της "δείνα" ΜΕΣΑ στο δάσος, δεν είχα καλή γωνία όμως για να βγάλω φωτό.; 12 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:55 π.μ.
ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ είπε...: ellie...Η Πάρνηθα που ξέραμε δυστυχώς κάηκε μαζί με τα όνειρα μας...Η μάλλον μας τα έκαψαν....Μπορώ να πω ότι έχω περπατήσει ένα αρκετά μεγάλο τμήμα του βουνού πριν καεί, και μάλιστα πριν λίγες μέρες ανεβήκαμε πάλι πάνω με την ομάδα Παυσανίας και συμβολικά φυτέψαμε και μια ελιά, ξέρω ελιά εκεί ψηλά δεν ευδοκιμεί αλλά ήτανε απλά μια συμβολική πράξη. Ρίξε μια μάτια εδώ και θα καταλάβεις http://paysanias.blogspot.com/2009/02/m-ing.html; 12 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:24 μ.μ.
elie είπε...: ΧΡΟΝΟΣ
Ωραία κίνηση η ελιά!; 13 Φεβρουαρίου 2009 στις 11:53 π.μ.