.
...γιατί μισώ το λόγο που τα κάνει να υπάρχουν.
Μια ανατριχίλα, πολλά καμμένα στρέμματα, άπειρη οργή.
*Δυστυχώς η φωτογραφία ΔΕΝ είναι αρχείου...
.
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008
Τ' αεροπλάνα που μισώ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
για μένα
- elie
- Athens, Greece
- Εργαζόμενη μαμά που σήμερα διαβάζει, αύριο μαγειρεύει, μεθαύριο ταξιδεύει... και κάθε μέρα προβληματίζεται.
Η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα...
Από τη Ρένα του HFL και την Hλακάτη
Διαβάζω...
Συμμετέχω
10 σχόλια:
Καθε χρονο τα ιδια εχουμε...Αστα να πανε...
Xθες ήμουν εκεί κοντά και είδα την φωτιά να καίει το δάσος.Το θέαμα ήταν απερρίγραπτο, μου σπάραξε την καρδιά.
Δεν μπορω, δεν θέλω δεν αντέχω να καίνε άλλο την χώρα μου.
Ντροπή, πίκρα, θυμός, αγανάκτηση, απελπισία... Καλημέρα elie :-(
Μου άρεσε πολύ ο τίτλος!!! Κρύβει μέσα του ένα τεράστιο πλήθος ΔΥΝΑΤΩΝ συναισθημάτων. Ο πόνος στο στομάχι συνεχίστηκε και μετά το πρώτο σχόλιο. Γιαυτό ξαναγύρισα!! 2η καλημέρα!! :-)
gvarvakis και το κακό συνεχίζεται (χθες Βριλήσσια, απ' τη μυρωδιά το κατάλαβα, πριν ακούσω οτιδήποτε)
...και σήμερα, και το κακό είναι ότι δεν θα σταματήσει...
:(
Δεν θα αντέξω άλλο ένα καλοκαίρι σαν το περσινό
Καλό Σαββατοκύριακο, ωστόσο
....
απελπισία..
νατασσάκι και witch με το ρυθμό που μπαίνουν οι φωτιές νομίζω ότι σε λίγο θα χρειαστώ πυροπροστασία για τα γεράνια μου... Ασυδοσία...
:(
:(
Δημοσίευση σχολίου