Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα (μπορεί να) είναι...

.
Η
καθιερωμένη βόλτα στα βιβλιοπωλεία του κέντρου: Ιανός για Παιδικά, Ελευθερουδάκης για Ταξιδιωτικά, Μαγειρικές και Λευκώματα, Πολιτεία και Πρωτοπορία για λογοτεχνία και ατμόσφαιρα.

Το σαφάρι για όμορφες, γιορτινές κάρτες που θα στείλουμε με το Ταχυδρομείο. Παραδοσιακά, με το γραμματόσημό τους, με τη σφραγίδα τους. Ταχυδρομείο δεν είναι μόνο λογαριασμοί.

Οι μυρωδιές του σπιτιού: Κανέλα, γαρίφαλο, τζίντζερ, κάρδαμο. Μελομακάρονα, ισλί, μπισκότα, πανετόνε, κορμός κάστανο.

Τα κεριά και τα φωτάκια.

Οι μουσικές: Ρούντολφ το ελαφάκι, Κάλαντα της Δόμνας Σαμίου, Συμφωνική της Βιέννης στη Πρωτοχρονιάτικη συναυλία, Ο Πέτρος κι ο Λύκος, Nat King Cole, Verve Christmas Remixed και Silent Night.

Η ανταλλαγή δώρων. Το αμπαλάζ τους.

Ανοίγουν οι πόρτες, οι αγκαλιές. Μαζευόμαστε σε σπίτια. Ερχόμαστε πιο κοντά.

Το "πουλί" που γεμίζει κάθε χρόνο η Ε. με τρελλή επιτυχία. Που μου αναθέτουν να ψάξω το κρασί που θα του ταιριάζει, κάθε χρόνο και άλλο. Βόλτα στο Cellier της Κριεζώτου.

Το Gluhwein.

Η ερώτηση "Τι βασιλόπιτα θα φτιάξετε φέτος;".

Άδεια από τη δουλειά. Όσο περισσότερη τόσο καλύτερα. Μπορώ να έχω μία σχολική, παρακαλώ;

Πυτζάμα, παντόφλα

H Santa Lucia, ο Άγιος Βασίλης, η Befana (κατά σειρά εμφανίσεως).

Η προσφορά.

Από τα φετινά Χριστούγεννα λείπουν οι πολλές χρυσόσκονες. Την Κυριακή κατεβήκαμε στο κέντρο για την βόλτα της πρώτης παραγράφου. Παρκάραμε λίγο παρακάτω από το "ΠΩΛΕΙΤΑΙ", δυο βήματα από την Μεσολογγίου. Λουλούδια, κεριά, σημειώματα... "Τι είναι εκεί, μαμά;" Πώς να εξηγήσεις στην τετράχρονη; Να πάμε κοντά... να διαβάσουμε τι λένε τα σημειώματα άλλων παιδιών, είναι πιο κοντά στη γλώσσα της... Αααα, δεν μπορούμε είναι η αναπαράσταση. Μεταβολή. Αν πέσουμε σε κανένα Κούγια όλο και κάτι θα... εξοστρακίσουμε.


.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ο μήνας ΔΕΝ έχει 9!

.
Κι ας μην το λένε! Χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες κόσμου κατεβήκαμε χθες στη διαδήλωση. Όσοι έμειναν σπίτι τους -για τους λόγους του ο καθένας- το πληροφορήθηκαν; Όχι.
Όλοι έμαθαν για όσα γίνονταν στα πλευρά της πορείας ή και μακριά απ' αυτήν. Κι εδώ, επιλεκτικά, όμως. Είδαμε αργά το βράδυ την αναμετάδοση, αλλά και πάλι όχι ολοκληρωμένη. Γιατί δεν ήταν η "μια χούφτα κουκουλοφόροι" όπως συνήθως λέγεται, ήταν εκατοντάδες. Προβληματίστηκε κανείς για την οργή που κρύβουν μέσα τους όλα αυτά τα παιδιά; Για την αδυναμία τους να την πολιτικοποιήσουν και να φέρουν τον κόσμο τα πάνω -κάτω; Χμμμ, παιδιά. Κι όμως, εκτός από παιδιά ήταν και... λιγότερο παιδιά. Δεν είναι λίγα και τα παραδείγματα 50ρηδων και 60ρηδων που σήκωσαν την πέτρα απέναντι σε μια τράπεζα ή που είπαν "κάψτε την". Καμμένοι και οι ίδιοι...
Δεν έχει και πολλή σημασία, αλλά όχι, δεν συμμερίζομαι ούτε τα καψίματα ούτε την καταστροφή. Δεν είναι πολιτική δράση και σε πολλές περιπτώσεις εμποδίζει και την έκφραση της πολιτικής δράσης. Αλλά με προβληματίζει το γεγονός ότι η νεολαία ψάχνει να εκφραστεί και δεν μπορεί να συναντηθεί με τον πιο δημιουργικό και τελικά τον πραγματικά αποτελεσματικό δρόμο.
Από την άλλη με τσαντίζει η υποκρισία: Όλοι που κόπτονται για εργαζόμενους που θα μείνουν στον άσσο επειδή κάηκαν τα μαγαζιά που δούλευαν, πόσο... κόπηκαν για τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις που έκλεισαν και κλείνουν και αφήνουν στρατιές ανέργων στο δρόμο;

Μικρές ειδήσεις:

- Στη δίκη της ζαρντινιέρας στη Θεσσαλονίκη ο εισαγγελέας προτείνει την αθώωση των αστυνομικών. Μόλις χθες...
- ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κιοτεύουν και προτείνουν συγκέντρωση αντί πορείας. Αν δεν μπορεί το συνδικαλιστικό κίνημα να πραγματοποιήσει και να περιφρουρήσει την πορεία του, αλίμονο στους εργαζόμενους.
- Κλείνει το υπουργείο Παιδείας τα Γυμνάσια και τα Λύκεια μπας και αποφύγουν τη ζύμωση και την συζήτηση μεταξύ των μαθητών. Λόγω πένθους, λένε. Αν ήταν έτσι, τα Δημοτικά δεν έχουν δικαίωμα στο πένθος; Έπρεπε η ΔΟΕ να κηρύξει απεργία...
.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Δολοφόνοι!

.
Οργή, αγανάκτηση και φρίκη.
Δεν καλύπτομαι από την "έκφραση της οδύνης" των πολιτικών. Αν μπορούσαν να το κουκουλώσουν θα το έκαναν. Είναι όμως τόσο εξώφθαλμη η στυγνή, απροσχημάτιστη, εν ψυχρώ δολοφονία, που δεν καλύπτεται με τη μέθοδο της ζαρντινιέρας. Ένα δεκαπεντάχρονο παιδί έρχεται να προστεθεί στη λίστα των θυμάτων της αστυνομικής βίας, της αυθαιρεσίας, της κρατικής τρομοκρατίας. Και όλοι αυτοί "είναι συντετριμμένοι", όχι βέβαια από τη δολοφονία αλλά από το "περιστατικό". Με πλημμυρίζουν συναισθήματα και δεν μπορώ να τα βάλω σε μια σειρά... Αηδία για την κυβέρνηση της ΝΔ που "θα τιμωρήσει παραδειγματικά", αηδία για το ΠΑΣΟΚ που ζητά "παραδειγματική τιμωρία" (ησύχασα τώρα, επί των ημερών τους δεν δολοφονήθηκε ο Καλτεζάς από τον Μελίστα;) πακέτο με εκλογές.
Κι απ' την άλλη, πάλι σε πρώτο πλάνο "οι καταστροφές", "οι περιουσίες", οι "βανδαλισμοί". Στο χωριό μου αυτό το λένε αποπροσανατολισμό. Αλλά, ακόμα και γι' αυτά ποιος φταίει, άραγε; Μήπως αυτοί που στερούν από το λαό την αξιοπρεπή διαβίωση με μισθούς και συντάξεις πείνας; Μήπως αυτοί που πνίγουν στο δακρυγόνο κάθε διαδήλωση; Αυτοί που στήνουν δικαστήρια για μαθητές και απεργούς; Διαφωνώ με τις λογικές βεντέτας και υποστηρίζω την απάντηση με διαδικασίες κινήματος και όχι με ατομικές-"δυναμικές" ενέργειες αλλά, συγχωρέστε με, δεν μπορώ να βάλω στην ίδια ζυγαριά ζωές και περιουσίες.
Σήμερα το απόγευμα νέες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, την Τρίτη η κηδεία, την Τετάρτη η πανεργατική απεργία που παίρνει πια (και) άλλα χαρακτηριστικά. Τίποτα δεν μπορεί να φέρει πίσω τον Αλέξη στην οικογένειά του και τους συμμαθητές του αλλά η δημοκρατική μας ευαισθησία μας οδηγεί στο δρόμο για την καταγγελία των κατασταλτικών μηχανισμών που έφτασαν στο σημείο να βαράνε στο ψαχνό και ανεξέλεγκτα.
.
.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

The big Christmas project

.

Γιατί... projects χριστουγεννιάτικα έχω πολλά, αυτό όμως είναι το μεγαλύτερο!
Ξεκίνησε φέτος και, όταν σε μερικά χρόνια τελειώσει με το καλό, θέλει να γίνει τραπεζομάντηλο. Αν και έχει άπειρη δουλειά μέχρι να ολοκληρωθεί, λειτουργεί ως το τέλειο αγχολυτικό για μένα, όπως και καθετί που φτιάχνω με τα χέρια. Του αφιερώνω περίπου 1 ώρα κάθε βράδυ (πριν το Grey's Anatomy χεχεχε) και κάτι παραπάνω τα σαββατοκύριακα. Μέχρι τα φετινά Χριστούγεννα ελπίζω να έχω τελειώσει έναν γύρο κοντά στο στρίφωμα ώστε να το στρώσουμε και να το χαρούμε λιγάκι, αν και ημιτελές.
Παρακάτω μερικές λεπτομέρειες από τα μοτιφάκια

...και έμφαση στις ολοκαίνουριες απαστράπτουσες κλωστές που βάζω σε επιλεγμένες λεπτομέρειες.


.

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Ω, ναι!

.
Αν και ο καιρός δεν βοηθά να μπούμε σε... Christmas mood, οι παρακλήσεις της πριγκηπέσας έπιασαν τόπο. Με λιακάδα έξω και «Ρούντολφ το ελαφάκι» στα ηχεία, στολίσαμε δέντρο (μεγάάάάάλο), σπίτι, μπαλκόνι.
Τώρα επεξεργαζόμαστε το περιεχόμενο του γράμματος προς τον Άγιο Βασίλη.

Καλό μήνα!
..
.
.